Het wonder van Despacho's

Voor mij persoonlijk kwam het hier op neer: heb de ander, ongeacht wie, lief als jezelf. Een ware levensles dus. 
​De uitwerking van een Despacho is meestal heel verrassend.

Ondanks dat ik weet dat de uitwerking van een Despacho enorm kan zijn, 
verbaas ik mij regelmatig over wat er gebeurt na het maken van een Despacho.
De zichtbare vorm (die prachtig is), de ingrediënten die allemaal hun eigen betekenis hebben, de ceremonie: 
dit alles is ondergeschikt aan de intentie waarmee de Despacho gemaakt wordt, want dáár gaat het om.
Als je ziet hoe een Despacho gemaakt wordt lijkt het heel simpel én mooi, maar wat je echter niet kunt zien
(maar wat wel in bepaalde mate gevoeld kan worden) is de intentie waarméé de Despacho gemaakt wordt.
Díe intentie is de boodschap die je meegeeft aan de Despacho die gemaakt wordt.
Eigenlijk is het maken van en Despacho één groot, lang, intens en zo zuiver mogelijk ‘gebed’.
Een gebed waarbij je niets afdwingt, dat alleen een constante vraag is om het hoogst mogelijke 
voor de situatie waar de Despacho voor gemaakt wordt.
Dat geeft de Spirits de mogelijkheid én de ruimte om dát naar je toe te laten komen, of naar de ander, wat werkelijk nodig is.
Als je dan de uitwerking van zo’n Despacho ziet, wordt het je steeds weer duidelijk dat wij écht niet weten 
wat werkelijk van het hoogste belang is voor iemand of voor onszelf.
Ik ben zo blij dat ik dat in volledig vertrouwen los mag laten.
Natuurlijk heeft iedereen zo zijn of haar verlangens die je graag door een Despacho werkelijkheid wilt zien worden.
Breng je alleen díe verlangens in, dan zul je nooit méér kunnen ontvangen dan dát.
Dan bepaal jíj wat er gebeurt en mis je door je eigen beperkte blik juist het aller belangrijkste.
Laat je het in vertrouwen open, dan zie je hele andere dingen gebeuren en dat is soms echt wel even slikken, daar ben ik eerlijk in.
Maar uiteindelijk zul je kunnen zien dat juist dát zo nodig was en zo helend werkt in de situatie waar je een Despacho voor maakt.
Ik kan vanwege privacy niet in details treden, maar ik kan je wel verzekeren dat de uitwerking en het aanvaarden daarvan, 
werken als de kringen rondom een steen die in het water valt. 
Voor mij persoonlijk kwam het hier op neer: heb de ander, ongeacht wie, lief als jezelf. Een ware levensles dus. ​
Er wordt zóveel aangeraakt wat annex is met de situatie, dat hou je niet voor mogelijk, dat kun je zelf niet eens bedenken.
Dat vraagt tijd, behoorlijk veel tijd soms. 
Als je dat weet kun je ook alert zijn op de dingen die gebeuren, ook al is het een half jaar later of soms nog langer.
Heb je ooit een Despacho laten maken? Kijk dan eens terug wat er sinds die tijd veranderd is.
Dat kan iets zijn waar je in eerste instantie echt niet blij mee was, maar als je eerlijk bent en durft biljven kijken 
zie je ook dat het zonder dát nooit geworden was wat het nu is. 
En dan word je stil, héél stil en zó ontzettend dankbaar!
Werken vanuit dat grote vertrouwen is wat mij zo aanspreekt in het werk dat ik mag doen.
Dan voel ik mij heel klein worden en tegelijkertijd ontzettend groot vanwege die verbinding met het Hogere, 
dan stroomt mijn hart over van liefde.