Sint en de Voorouders
Vanmorgen Sinterklaas gevierd en hoe,
we hebben naast dat we heel serieus bezig zijn geweest,
ook ontzettend veel gelachen. Tranen met tuiten zelfs.
De clou van deze viering was anders dan verwacht.
Het geschenk dat gemaakt was om te geven aan iemand uit de groep,
bleek een geschenk voor jezelf te zijn.
En dat was even slikken.
Geven is niet zo moeilijk voor ons, dat doen we graag en met heel veel liefde.
Maar hoe zit het met ontvangen, zijn we daar ook zo goed in?
Vandaag mochten we dus onze eigen liefdevolle woorden en geschenken ontvangen.
Want…… je kunt alleen een ander iets geven, iets aanreiken, als je datgene ook in jezelf hebt.
Vandaar dat prachtige geschenk voor onszelf.
En dan is het zo bijzonder om te merken hoe kloppend de woorden en geschenken zijn.
Velen hadden bij het maken al iets van ‘dat zou ik zelf eigenlijk wel graag willen houden’ en dat werd dus werkelijkheid.
Om een ander de woorden te horen lezen die jezelf geschreven hebt vanuit je hart,
maar dan nu bedoeld om deze zelf te ontvangen, was ontroerend en raakte ons diep.
Na het uitpakken van de prachtige en liefdevolle geschenken hebben we in een moment van stilte
de woorden, onze eigen woorden, op ons in laten werken.
En hebben we onszelf de vraag gesteld of we het geschenk zelf wilden houden of het aan iemand anders wilden schenken.
Een warme, mooie, bijzondere en vreugdevolle morgen.
terug naar de verslagen van de Vooroudergroep
we hebben naast dat we heel serieus bezig zijn geweest,
ook ontzettend veel gelachen. Tranen met tuiten zelfs.
De clou van deze viering was anders dan verwacht.
Het geschenk dat gemaakt was om te geven aan iemand uit de groep,
bleek een geschenk voor jezelf te zijn.
En dat was even slikken.
Geven is niet zo moeilijk voor ons, dat doen we graag en met heel veel liefde.
Maar hoe zit het met ontvangen, zijn we daar ook zo goed in?
Vandaag mochten we dus onze eigen liefdevolle woorden en geschenken ontvangen.
Want…… je kunt alleen een ander iets geven, iets aanreiken, als je datgene ook in jezelf hebt.
Vandaar dat prachtige geschenk voor onszelf.
En dan is het zo bijzonder om te merken hoe kloppend de woorden en geschenken zijn.
Velen hadden bij het maken al iets van ‘dat zou ik zelf eigenlijk wel graag willen houden’ en dat werd dus werkelijkheid.
Om een ander de woorden te horen lezen die jezelf geschreven hebt vanuit je hart,
maar dan nu bedoeld om deze zelf te ontvangen, was ontroerend en raakte ons diep.
Na het uitpakken van de prachtige en liefdevolle geschenken hebben we in een moment van stilte
de woorden, onze eigen woorden, op ons in laten werken.
En hebben we onszelf de vraag gesteld of we het geschenk zelf wilden houden of het aan iemand anders wilden schenken.
Een warme, mooie, bijzondere en vreugdevolle morgen.
terug naar de verslagen van de Vooroudergroep
